Terapia tlenowa, znana również jako dodatkowy tlen czy tlenoterapia, to stosowanie tlenu jako leczenia medycznego. Może to dotyczyć niskiego poziomu tlenu we krwi, toksyczności tlenku węgla, klasterowych bólów głowy i utrzymywania wystarczającej ilości tlenu podczas podawania wziewnych środków znieczulających. Długotrwały tlen jest często przydatny u osób z przewlekle niskim tlenem, na przykład chorujących na mukowiscydozę. Tlen można podawać na wiele sposobów, w tym kaniulę nosową, maskę twarzową i wnętrze komory hiperbaryczne.
Tlen jest stosowany jako leczenie zarówno w przypadkach przewlekłych, jak i ostrych i może być stosowany w szpitalach lub całkowicie poza szpitalem, w zależności od potrzeb pacjenta i opinii lekarzy.
Powszechne jest stosowanie dodatkowego tlenu u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), występowaniem przewlekłego zapalenia oskrzeli lub rozedmy płuc. Również osoby długotrwale palące tytoń mogą wymagać dodatkowego tlenu do oddychania podczas czasowego pogorszenia ich stanu lub przez cały dzień i noc.
Tlen jest szeroko stosowany w medycynie ratunkowej, zarówno w szpitalu, jak i przez służbę ratownictwa medycznego lub osób udzielających pierwszej pomocy.
W środowisku przedszpitalnym wysoki przepływ tlenu jest wskazany do stosowania w reanimacji, poważnych urazach, anafilaksji, poważnych krwawieniach, wstrząsach, aktywnych drgawkach i hipotermii.
Może być również wskazany dla wszystkich innych osób, w których uszkodzenie lub choroba spowodowały niski poziom tlenu, chociaż w tym przypadku przepływ tlenu powinien zostać zahamowany w celu osiągnięcia poziomów nasycenia tlenem, w oparciu o pulsoksymetrię (z docelowym poziomem 94-96% w większość lub 88-92% u osób z POChP). Nadmierne użycie tlenu u osób poważnie chorych zwiększa ryzyko śmierci.
Do użytku osobistego tlen o wysokim stężeniu jest stosowany jako terapia w domu w celu przerwania klasterowych ataków bólu głowy ze względu na jego działanie zwężające naczynia.
Osoby, które otrzymują tlenoterapię z niską zawartością tlenu w następstwie ostrej choroby lub hospitalizacji, nie powinny rutynowo odnawiać recept na kontynuację terapii tlenem bez ponownej oceny stanu zdrowia przez lekarza.
